Koncepcja architektoniczno-urbanistyczna kładki pieszo-rowerowej „Kazimierz-Podgórze” w Krakowie

  • / I nagroda w konkursie
  • / Projekt budowlany i wykonawczy
  • / Realizacja

Koncepcja formalna kładki inspirowana jest organiczną strukturą liścia, którego konstrukcja zbudowana jest z systemu żyłek wyrastających z osiowej konstrukcji nośnej. Lekkość naturalnej formy wspartej o oba brzegi rzeki jest punktem wyjścia dla projektu przeprawy dla pieszych. Odniesienie do formy biologicznej pozwala wpisać się w historyczną zabudowę nabrzeża, oraz kamiennych obwałowań Wisły.

Rozwiązanie urbanistyczne powiązań komunikacyjnych opiera się na istniejących ciągach pieszo-jezdnych i istniejących ścieżkach rowerowych. Różnice wysokości obwałowań można pokonywać istniejącymi pochylniami i schodami zachowując bogaty detal kamienny zabytkowych murów oporowych. Kamienne przyczółki, pozostałości po wyburzonym moście, w pełni nadają się do wykorzystania dla nowej konstrukcji kładki.

Układ funkcjonalny kładki stanowią dwa ciągi komunikacyjne o szerokości użytkowej 3.00 m. Dzięki temu rozdzielono ruch pieszy i rowerowy. Niezależnie od korzyści funkcjonalnych rozdzielenia ruchu, uzyskano możliwość oparcia konstrukcji na jednym łuku biegnącym w osi kładki. Łukowate wygięcie rzutu obu pomostów, stwarza dodatkową sztywność przestrzenną konstrukcji i miękko wpisuje się w istniejący układ urbanistyczny.

Przewidziano iluminację kładki i oświetlenie pomostów za pomocą lamp typu led. Założeniem iluminacji jest płynna zmiana światła białego, od ciepłej do zimnej tonacji w zależności od pór roku.

Projekt zrealizowano we współpracy autorskiej z APPP-ANDRZEJ GETTER.