Flight 93 Monument

„SCHODY DO NIEBA” to podstawowe ideowe przesłanie monumentalnej formy upamiętniającej bohaterstwo i determinację pasażerów lotu numer 93 z pamiętnego dla świata 11 września 2001roku. Forma ta stanowi zwieńczenie osi kompozycyjnej obejmującej swoim zasięgiem całą dolinę projektowanego monumentu.
Oś kompozycyjna pomnika zaczyna się w rejonie strefy drogi dojazdowej z miejscami parkingowymi. Poprzez rytmiczne układy poprzecznych form prostopadłościanów narasta napięcie formalne, które prowadzi do przecinki łagodnej formy dominanty wzgórza, na środku obszaru zagospodarowania. Wewnątrz tego wzgórza, zaprojektowano kubaturę budynku muzealnego dokumentującego i opisującego miejsce tragedii. Pionowe ściany przecinki stanowią miejsce dla elementów płaskorzeźby i napisów upamiętniających historie wydarzenia. Przecinka wzgórza połączona jest z rejonem katastrofy kładką szerokości 8 stóp, wspartą na ściankach poprzecznych stanowiących kontynuacje form wprowadzających. Kładka ta biegnie odcinkiem długości ok. 1000 stóp do zasadniczej formy schodów do nieba . Jednakże nie dotyka ona bezpośrednio docelowej formy, lecz raptownie urywa się przed oddzielająca ją ścianą ognia, stanowiącą znicz pamięci. Pod konstrukcją kładki można przewidzieć wagonik kolejki podwieszonej, łączącej budynek muzeum z formą główną. Na końcu kładki, przed ścianą ognia, należy zejść na poziom terenu aby podejść do windy możliwej do zaprojektowania w głównej formie ”schodów do nieba”. Forma ta wysokości ok.100 stóp. z kabiny windy biegnącej pod katem 45°, zapewnia wgląd do przestrzeni sakrum bez naruszania jej terenu. Równocześnie umożliwia podkreślenie punktowym oświetleniem laserowego światła, miejsce katastrofy.

Projekt zrealizowano we współpracy autorskiej z: APPP-ANDRZEJ GETTER, BARTŁOMIEJ STRUZIK.