Koncepcja rzeźbiarsko-architektoniczna Pomnika Ofiar Deportacji Mieszkańców Górnego Śląska do Związku Sowieckiego w 1945 r.

Narracja znaczeniowa pomnika upamiętnienia Ofiar Deportacji Mieszkańców Górnego Śląska do Związku Sowieckiego podejmuje próbę zobrazowania idei „pustki po…”. Tragiczne i bolesne zdarzenia, które miały miejsce w 1945 roku pozostawiły niezaprzeczalną pustkę w wielu aspektach życia – społecznego, socjologicznego i materialnego ludności Śląska.
W celu wyrażenia głównej idei do zbudowania przestrzennych relacji pomnika wybrano formę architektoniczną głównego obiektu, nawiązującą skalą i kształtem do archetypicznego domu mieszkalnego – familoka. Jego ściany wydzielają przestrzeń (pustkę), która w metaforyczny sposób pokazuje opuszczony i zniszczony budynek ze schodami prowadzącymi w nieznane.

Użyte materiały : konstrukcja żelbetowa, okładzina z blach typu cor-ten, kostka granitowa, głazy granitowe.

– Powierzchnia terenu opracowania 14400m2
– Powierzchnia pomnika 532 m2

Adres opracowania:
Katowice ul. Dobrowolskiego, al. Roździeńskiego

Inwestor:
MIASTO KATOWICE

Projektanci:
mgr inż. arch. Michał Dąbek
mgr Jan Kuka – artysta, rzeźbiarz