Założeniem projektu jest wpisanie się w istniejącą sytuację urbanistyczną, bez zbędnego zaburzania jej struktury. Projekt zakłada scalenie dwóch form upamiętnienia w jeden układ, unikając sytuacji ich wzajemnej konkurencji. Wizualną „niewidzialność” projektowanego założenia postanowiono uzyskać dzięki wykorzystaniu rzeźby terenu oraz subtelnych sugestii formalnych.
Nacinając delikatnie stok kopca tworzy się przestrzeń korytarza, o ścianach wykończonych surową powierzchnią betonu architektonicznego oraz kontrastującymi z nim elementami stali nierdzewnej. Materiał ten poprzez zdolność odbijania światła przyciąga uwagę eksponując jednocześnie walory otoczenia.
Światło w projekcie, zarówno dzienne jak i sztuczne spełnia niezwykle istotną rolę, stając się materią modelowania przestrzeni. Nocna iluminacja pomnika nadaje założeniu nową funkcję – widocznego z oddali świecącego symbolu.
Projekt zrealizowano we współpracy autorskiej z artystą rzeźbiarzem Janem Kuką.